Sizal - co to jest

Sizal ze względu na swoje właściwości zyskuje coraz to większą popularność. Jest wykorzystywany w różnych dziedzinach życia od florystyki, po przemysł. Warto więc znać pojęcie sizal i to jakie ma właściwości. Interesujący jest również sam sposób jego pozyskiwania.

Sizal – co to jest?

Sizal to charakterystyczne włókno otrzymywane z liści agawy sizalowej. Agawa sizalowa to szczególny gatunek agawy. Z liści agawy również pozyskiwane są włókna, ale ich nazwa jest już inna. Włókna agawy to kantala - są one o wiele delikatniejsze i giętkie od sizalu. Sizal jest bardziej znany od manili (włókna produkowanego z pochew liściowych banana manilskiego). Jest uważany jako trzecia najważniejsza roślina włóknodajna po bawełnie i jucie (włókna pozyskiwanego z łodygi juty). Sizal wykorzystywany jest w przemyśle włókienniczym i tekstylnym.  Dywan sznurkowy również wytwarzany jest z sizalu.

Sianko Sizal

Sizal właściwości 

Naturalny sizal ma kolor słomkowy, lekko żółty. Może być też barwiony na różne kolory. Cechą charakterystyczną sizalu jest jego wytrzymałość. Włókna sizalowe mają dużą odporność na rozerwanie. Jest to najtwardsze włókno roślinne. Sizal sam w sobie nie elektryzuje się, zatem idealnie nadaje się do pomieszczeń, w których używa się urządzeń elektrycznych np. komputerów. Wykładzina z sizalu dobrze sprawdzi się wszędzie tam, gdzie jest ogrzewanie podłogowe. 

Włókno sizalowe

Sizal – jak jest wytwarzany?

Agawa sizalowa (Agave sisalana), jest rośliną wieloletnią, pochodzącą z Ameryki Środkowej, dokładnie z Meksyku. Pierwsze bulwy agawy sizalowej zostały posadzone w Bazylii w rejonie Bahia w 1903 roku przez Horace Urpia Junior. Obecnie Brazylia jest największym producentem sizalu na świecie, a Bahia odpowiada za 90% krajowej produkcji włókien. Agawa sizalowa uprawiana jest także w Meksyku, Keni, Indonezji, Tanzani, Madagaskarze, Kolumbii czy Chińskiej Republice Ludowej. Według dostępnych informacji na rynku wspólnotowym działa około dwunastu producentów sizalu z UE. Pięciu z nich ma siedzibę w Portugalii i wytwarza ok. 81% produkcji UE. 

Sizal rozpowszechnił się w latach 60 i 70 w czasie kryzysu naftowego, głównie za zasługą środowisk ekologicznych, które dążą do całkowitego wyeliminowania włókien syntetycznych z obrotu, które nie są wystarczająco biodegradowalne. 

Kwiatostan agawy sizalowej

Sizal występuje w klimacie tropikalnym i w związku z tym, że magazynuje wodę w liściach, jest odporny na suszę i dobrze znosi brak wody. Włókno sizalowe pozyskiwane jest z dojrzałych liści przy zastosowaniu metod ręcznych bądź półmechanicznych. Zazwyczaj ma to miejsce w 3-letnim cyklu życia rośliny lub gdy jej liście osiągną długość co najmniej 140 cm. Z liści o tej długości, pozyskuje się włókna o długości od 90 do 120 cm. Wydobywanie włókiem musi odbyć się zaraz po ścięciu liści. Liście nie powinny być składowe, gdyż po ich wyschnięciu wytwarzanie sizalu jest dużo trudniejsze. 

Najbardziej dorodne liście agaw sizalowej mogą mieć nawet do 2 metrów długości i do 15 centymetrów szerokości. Dojrzałe liście są grube nawet do 4-6 centymetrów i mają ciemnozielony kolor. Włókna stanowią zaledwie 4-5% masy brutto liścia sizalowego. Sizal można zbierać o każdej porze roku. Zazwyczaj co pół roku od łodygi odcinane są starsze liście i tak postępuje się przez cały okres życia rośliny, który wynosi średnia 6-7 lat. Pod koniec okresu powstaje tzw. trzpień (kwiatostan), gdzie umieszczone są nasiona rośliny. Agawa sizalowa po wytworzeniu nasion usycha.